In het jaar 1468 kregen de inwoners in deze streek van Karel de Stoute ‘het recht van voorpoting’. Dit hield in, dat bewoners rond hun erven bomen mochten planten, kappen en herplanten. Ook mochten zij in de bermen van de openbare wegen (dus op publieke gronden) ter hoogte van hun percelen bomen voor eigen gebruik planten; meestal populieren vanwege de groeisnelheid en het gebruik als klompenhout. Dit voorpootrecht was en is nog steeds een belangrijke aanzet tot ons prachtige agrarische coulisselandschap.